Η Περιφέρεια Θεσσαλίας εξέδωσε στις 2 Δεκεμβρίου 2025, δελτίο τύπου σχετικά με τη συνάντηση του Περιφερειάρχη Δημήτρη Κουρέτα με τους Θεσσαλούς κτηνιάτρους, όπου συζητήθηκε το οξύ πρόβλημα της ευλογιάς των αιγοπροβάτων και η ανάγκη για μια ενιαία, άμεση και οριζόντια εμβολιαστική στρατηγική. Οι κτηνίατροι Παύλος Σταμόπουλος και Γιάννης Λυτροκάπης τόνισαν ότι η προσπάθεια εκρίζωσης δεν εφαρμόστηκε επαρκώς και πλέον έχει αποτύχει, ενώ ο Περιφερειάρχης προειδοποίησε πως την άνοιξη του 2026 αναμένεται μεγάλη αύξηση στη διασπορά της νόσου αν δεν προχωρήσει άμεσα ο εμβολιασμός. Στο δελτίο τύπου γίνεται επίσης αναφορά στα παράνομα εμβόλια που ήδη κυκλοφορούν, στα κενά ενημέρωσης των παραγωγών και στην ανάγκη ενεργότερης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, με τον κ. Σταμόπουλο να επαναλαμβάνει τη θέση του Συλλόγου υπέρ μιας ενιαίας στρατηγικής εμβολιασμού για την προστασία των κοπαδιών.
Ο Κουρέτας ανακάλυψε την ευλογιά, όταν τα ζώα έχουν ήδη χαθεί ...
Όταν η ευλογιά θέριζε τα κοπάδια της Θεσσαλίας ο κ. Κουρέτας ήταν εξαφανισμένος!
Όταν οι κτηνοτρόφοι έκλαιγαν ζώα, χαμένες περιουσίες και ολόκληρες παραγωγικές χρονιές εκείνος περιφερόταν στα μπλόκα, σαν κομπάρσος, που “ψάχνει” κάμερα να τον “γράψει”!
Και τώρα όταν τα μαντριά έχουν αδειάσει αφού η ζημιά έγινε και η άνοιξη του 2026 προοιωνίζεται εκρηκτική, θυμήθηκε ξαφνικά να συγκαλέσει … σύσκεψη για την ευλογιά!
Τι πρωτοτυπία!
Όπως πάντα … από ουσία, μηδέν από λόγια, άριστα ‘10’.
Και τώρα η συνάντηση–φιάσκο με τους κτηνιάτρους, όπου όλοι “αναγνωρίζουν” λάθη … αλλά κανείς τους δεν τα έκανε … !
Ο Περιφερειάρχης κάλεσε τους κτηνιάτρους ίνα «ομολογήσουν», ότι απέτυχε η εκρίζωση.
Συγχαρητήρια συγκλονιστική διαπίστωση!
Χρειάστηκαν μόνον δυο χρόνια καταστροφής, ώστε να το καταλάβουν.
Και τι μας είπαν;
Ότι τα πρωτόκολλα δεν εφαρμόστηκαν.
Ότι η ασθένεια πλέον είναι ενδημική.
Ότι τα παράνομα εμβόλια κυκλοφορούν, επειδή δεν υπάρχει επίσημο πρόγραμμα.
Ότι, οι κτηνοτρόφοι δεν γνωρίζουν κάν τι έδωσαν στα ζώα τους.
Όλα αυτά … τα αυτονόητα, άτινα τα φώναζαν οι άνθρωποι, από την πρώτη στιγμή!
Κανείς όμως, από την Περιφέρεια δεν άκουγε…
Ο κ. Κουρέτας προειδοποιεί για “μεγάλη έκρηξη” την άνοιξη τώρα, που δεν μπορεί πιά να κάνει τίποτα!
Αδύνατον να μην θαυμάσουμε το θράσος του Περιφερειάρχη.
Μετά από μήνες απραξίας, δηλώνει ότι «δεν έχει γίνει αντιληπτό τι θα αντιμετωπίσουμε την άνοιξη».
Από ποιους δεν έχει γίνει αντιληπτό;
Από εμάς , ή από εκείνον που έπρεπε να έχει κινητοποιήσει τα πάντα από τον Σεπτέμβριο;
Ο ίδιος που έτρεξε στα μπλόκα για να πει, ότι θα τον «χτυπήσουν πρώτα» τώρα θυμάται την ευλογιά...
Λες και τα κοπάδια θα σωθούν με παληκαρισμούς και κενές ατάκες.
Το εμβόλιο, που έπρεπε να έχει γίνει χτες!
Οι κτηνίατροι μιλούν για ανάγκη καθολικού εμβολιασμού.
Πολύ σωστά.
Αλλά πότε;
Όταν η ζημιά ολοκληρώθηκε;
Το Υπουργείο φταίει αναμφίβολα!
Ο ΕΛΓΑ φταίει ασφαλώς.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι διαλυμένος χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Αλλά και η Περιφέρεια;
Τι έκανε;
Πού βρισκόταν, όταν οι κτηνοτροφικές μονάδες κατέρρεαν;
Γιατί δεν έγιναν άραγε οι πιέσεις, οι πρωτοβουλίες, οι προειδοποιήσεις τότε — που είχαν νόημα;
Αντί για πολιτική — είχαμε φωτογραφίες.
Αντί για σχέδιο — είχαμε δηλώσεις.
Αντί για δράση — είχαμε δήλωση:
«μέχρι να χτυπήσουν εμένα πρώτα».
Το αίμα των κοπαδιών ζητά λογαριασμό!
Οι κτηνοτρόφοι δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει.
Η άνοιξη προβλέπεται δραματική.
Και η Περιφέρεια, αντί να λογοδοτήσει , βγάζει δελτία τύπου με ύφος σοβαροφάνειας — σαν να μην φέρει ευθύνη για τίποτα!
Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:
Χιλιάδες ζώα χάθηκαν.
Ολόκληρα κοπάδια ξεκληρίστηκαν.
Ο πρωτογενής τομέας της Θεσσαλίας βρίσκεται σε κατάρρευση.
Και η Περιφέρεια, μετά από ενάμιση χρόνο ανυπαρξίας, μιλά για «στρατηγικές».
Ανίκανη χθες — ανίκανη σήμερα.
Κι’ αν δεν σοβαρευτούν όλοι οι εμπλεκόμενοι — θα είναι ανίκανη και αύριο!
Οι κτηνοτρόφοι δεν χρειάζονται άλλα λόγια!
Χρειάζονται πρόγραμμα, εμβολιασμό, επιστημονική καθοδήγηση, έλεγχο, στήριξη, αποζημιώσεις.
Και πάνω απ’ όλα — μιά Περιφέρεια, που να λειτουργεί, όχι μια Περιφέρεια, που να φωτογραφίζεται!
Διότι η ευλογιά δεν αντιμετωπίζεται με συνεντεύξεις, ούτε με μεγάλα λόγια.
Αντιμετωπίζεται με δουλειά — κι’ αυτή απουσιάζει επιδεικτικά!
