Γεραπετρίτης και Δένδιας παραδέχονται ότι το δίκαιο του ισχυρού τείνει να επικρατήσει, σε ένα κόσμο επικίνδυνης γεωπολιτικής αστάθειας. Στην σιωπηρή αποδοχή ότι στον πλανήτη τείνει να επικρατήσει ή στην πραγματικότητα έχει ήδη επικρατήσει το δίκαιο του ισχυρού δείχνει
Γεραπετρίτης και Δένδιας παραδέχονται ότι το δίκαιο του ισχυρού τείνει να επικρατήσει, σε ένα κόσμο επικίνδυνης γεωπολιτικής αστάθειας.
Στην σιωπηρή αποδοχή ότι στον πλανήτη τείνει να επικρατήσει ή στην πραγματικότητα έχει ήδη επικρατήσει το δίκαιο του ισχυρού δείχνει να βαδίζει η διεθνής κοινότητα, με τα παραδείγματα της Γάζας και της Ουκρανίας να επιβεβαιώνουν την αδυναμία επιβολής του διεθνούς δικαίου.
Και η αδυναμία αυτή κάνει τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ να μοιάζουν αδύναμοι να εκπληρώσουν το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκαν.
Η ισχύς δημιουργεί δίκαιο
Η αναφορά του Νίκου Δένδια, (Athens Security Forum, 11 Νοεμβρίου 2025) για τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί την περίοδο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου, της πτώσης του Απαρτχάιντ, αλλά και της εισόδου της Κίνας στον WTO και έδειχναν ότι ο κόσμος αλλάζει, ήταν ενδεικτική.
Πιστεύαμε όλοι, εγώ σίγουρα τότε, ότι μπαίνουμε σε μία νέα εποχή. Σε μία εποχή Δημοκρατίας, ανοχής του διαφορετικού, δυνατότητας του Διεθνούς Δικαίου πλέον να κυριαρχήσει στις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Τελείως λάθος! Πλάνη! Ιερή πλάνη, αλλά πλάνη! Δεν ήταν βέβαια μόνο η πτώση του Τείχους. Θυμηθείτε πόσα σπουδαία πράγματα έγιναν τότε, το Good Friday Agreement, η πτώση του Απαρτχάιντ, η είσοδος της Κίνας στο WTO, φαινόταν ότι ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο. Πηγαίναμε σε μία εποχή -νομίζαμε τότε- Right makes Might, το Δίκαιο δημιουργεί Ισχύ. Σήμερα δυστυχώς ζούμε μία δυστοπία. Είμαστε ακριβώς στο ανάποδο: Might makes Right ανέφερε χαρακτηριστικά ο Δένδιας, προχωρώντας σε μία παραδοχή ήττας του σύγχρονου κόσμου.
Η ήπια ισχύς έρχεται στο περιθώριο
Αντίστοιχη ήταν και η αναφορά του Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη (Athens Security Forum) ότι η σκληρή ισχύς φαίνεται να έχει την πρωτοκαθεδρία. Όλες οι χώρες εξοπλίζονται. Και εξοπλίζονται για να μπορέσουν ακριβώς να δημιουργήσουν μια δύναμη αποτροπής, η οποία θα έχει πέρα από πραγματικό χαρακτήρα, θα έχει και έναν χαρακτήρα επιβολής στη γειτονιά, προβολής ισχύος. Και από την άλλη πλευρά βλέπουμε η άμυνα, η αμυντική βιομηχανία να καθίσταται και ένα όχημα άσκησης διπλωματίας. Βλέπουμε χώρες, οι οποίες επί τη βάσει ακριβώς της ανάπτυξης αμυντικής διπλωματίας, επιχειρούν, στην πραγματικότητα, διείσδυση σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να αλλοιώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά της παραδοσιακής διπλωματίας. Άρα, η σκληρή ισχύς ενδυναμώνεται. Από την άλλη, η ήπια ισχύς, η κλασική διπλωματία θυμίζω τη βασική αξία της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, που αποτελεί τη βάση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών πόσο πολύ υποχωρεί. Έρχεται στο περιθώριο.
Ουκρανία Γάζα Κυπριακό και ελληνοτουρκικά
Το σχέδιο Τραμπ για την Ουκρανία, αλλά και η εκεχειρία που επιβλήθηκε και δεν εφαρμόζεται στη Γάζα, απέδειξαν ότι το διεθνές δίκαιο και η διπλωματία υποβιβάζονται μπροστά στη σκληρή ισχύ η οποία είναι σε θέση να επιβάλλει λύσεις και σχέδια που σε άλλες εποχές θα έμοιαζαν αδιανόητα.
Απέναντι σε αυτή τη σκληρή ισχύ, δείχνουν να χάνουν την δύναμη τους και οι όποιες διεθνείς αντιδράσεις, να έχουν αξία μόνο για την ηθική στήριξη όσων δοκιμάζονται.
Σε αυτό το κάδρο οι εξελίξεις τόσο για το Κυπριακό, όσο και για τα ελληνοτουρκικά, εφόσον αφεθούν στα χέρια τρίτων μοιάζουν πραγματικά δυσοίωνες.
Με δεδομένο δε ότι η Τουρκία έχει αποκτήσει τη δική της ισχυρή θέση σε όλα τα γεωπολιτικά τραπέζια, με ρόλο και λόγο ρυθμιστικού παράγοντα, η Αθήνα και η Λευκωσία δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν τρίτους να παρέμβουν για την επίλυση των προβλημάτων τους. Καθώς η θέση την οποία οι χώρες με σκληρή ισχύ θα πάρουν είναι μάλλον προφανής. Και αυτή τη στιγμή ωφελεί την Τουρκία.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτόνομες σε ρεαλιστική βάση κινήσεις για λύσεις δείχνουν να είναι η μόνη διέξοδος σε ένα δυστοπικό περιβάλλον.
Το ίδιο επικίνδυνη με τις έξωθεν προτάσεις μοιάζει να είναι και η ακινησία, αφού σε περίπτωση ανάγκης λύσεων θα οδηγήσει σε προτάσεις από κέντρα που δεν θα ευνοήσουν την ελληνική πλευρά.
Με τους διπλωμάτες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόνενη παγίωση των τετελεσμένων και ανάγκη για επί της ουσίας βήματα σε όλα τα πεδία.
Πηγή: in.gr
