Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πλέον να πείσει ότι έχει επιστρέψει στην κανονικότητα. Οι επενδύσεις σε υποδομές, ενέργεια και logistics, η γεωγραφική της θέση και η πολιτική σταθερότητα την καθιστούν ελκυστική αγορά. Γεωγραφικά λειτουργεί σαν φυσικό πέρασμα για εμπορεύματα, δίκτυα
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πλέον να πείσει ότι έχει επιστρέψει στην κανονικότητα. Οι επενδύσεις σε υποδομές, ενέργεια και logistics, η γεωγραφική της θέση και η πολιτική σταθερότητα την καθιστούν ελκυστική αγορά. Γεωγραφικά λειτουργεί σαν φυσικό πέρασμα για εμπορεύματα, δίκτυα και ενέργεια, ενώ πλέον, μετά από χρόνια κρίσης, αρχίζει να λειτουργεί και ως επενδυτικός κόμβος.
Η συγκυρία τη βοηθά καθώς η κινητικότητα σε συγχωνεύσεις και εξαγορες κινείται πτωτικά. Οι συνολικές συναλλαγές μειώθηκαν κατά σχεδόν 20% και οι επενδυτές αναζητούν αγορές με σταθερότητα και περιθώρια απόδοσης. Στο νέο περιβάλλον των υψηλών επιτοκίων, η Ελλάδα προβάλλει ως ήσυχο καταφύγιο με ανεκμετάλλευτο δυναμικό στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στα λιμάνια, στις μεταφορές, στον τουρισμό. Τα ίδια πλεονεκτήματα που κάποτε έμοιαζαν συγκυριακά, σήμερα συνιστούν το συγκριτικό της πλεονέκτημα.
Από αυτή την οπτική, η χώρα επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει τη θέση της. Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη για την ανάγκη η Ελλάδα να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή στις ενδοευρωπαϊκές συγχωνεύσεις δεν ήταν απλώς ρητορικές καθώς αντανακλούν μια επιδίωξη να μετατραπεί η Αθήνα σε επενδυτικό κόμβο που συνδέει τον Νότο με τον Βορρά. Το μήνυμα είναι καθαρό, με την Ελλάδα να επιθυμεί πλέον να μην προσδοκά μόνο επιδοτήσεις, αλλά να συμμετέχει ενεργά στην ευρωπαϊκή αγορά κεφαλαίου.
Το ευρωπαϊκό στοίχημα
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Κομισιόν, με στόχο να αξιοποιήσει τα 13 τρισ. ευρώ των ιδιωτικών αποταμιεύσεων που παραμένουν ανενεργά, επιδιώκει τη δημιουργία μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς επενδύσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα προσπαθεί να τοποθετηθεί ως πύλη εισόδου για κεφάλαια, τεχνογνωσία και συνέργειες.
Η χώρα διαθέτει όλα τα υλικά για να γίνει κόμβος επενδύσεων σε υποδομές, ενέργεια, ανθρώπινο δυναμικό. Το ζητούμενο είναι να μην επαναληφθεί το παρελθόν, όταν η Ελλάδα μετατράπηκε σε πεδίο εξαγορών χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα.
Η διεθνής εμπιστοσύνη που έχει χτιστεί είναι πολύτιμη. Αλλά για να έχει διάρκεια, χρειάζεται ισορροπία μεταξύ ρευστότητας και ελέγχου, ξένων κεφαλαίων και εθνικού σχεδίου.
Σε αυτό το πλαισιο στο εσωτερικό της χώρας διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο επιχειρηματικών κινήσεων. Στον τραπεζικό κλάδο, διεθνή funds επανέρχονται για τη συμμετοχή τους σε αυξήσεις κεφαλαίων και στρατηγικές συνεργασίες, ενώ στον ενεργειακό τομέα οι συμφωνίες δείχνουν μια αγορά που αναζητεί συνέργειες και διεθνείς εταίρους. Στο real estate, οι μεγάλες εξαγορές ξενοδοχειακών αλυσίδων από επενδυτικά σχήματα του εξωτερικού αποτυπώνουν την ίδια τάση. Το στοίχημα βέβαια παραμένει προκειμένου η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στο ευρωπαϊκό επιχειρηματικό οικοσύστημα. Η πρόκληση είναι να παραμείνει ελκυστική χωρίς να χάσει τον έλεγχο της αξίας της.
Η πρόταση της Euronext
Σε αυτό το περιβάλλον, η δημόσια πρόταση της Euronext για την εξαγορά της ΕΧΑΕ αποκτά βαρύνουσα σημασία με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΧΑΕ να έχει ήδη γνωμοδοτήσει θετικά, επικαλούμενο τα λειτουργικά οφέλη και την προοπτική ένταξης σε ένα δίκτυο με πάνω από 1.800 εισηγμένες εταιρείες και συνολική κεφαλαιοποίηση άνω των 6 τρισ. ευρώ.
Ωστόσο, το τίμημα θεωρείται από πολλούς χαμηλό απέχει από τις αποτιμήσεις άλλων περιφερειακών χρηματιστηρίων που εντάχθηκαν στον ίδιο όμιλο και υπολείπεται των δεικτών ρευστότητας και μερισματικής απόδοσης της ΕΧΑΕ. Η Euronext διαμήνυσε ότι δεν προτίθεται να αναθεωρήσει την πρότασή της.
Κέρδη και σκιές
Αναμφίβολα, μια επιτυχής συμφωνία θα ενίσχυε τη ρευστότητα και τη διεθνή ορατότητα της ελληνικής αγοράς, μειώνοντας το κόστος άντλησης κεφαλαίων για τις εισηγμένες εταιρείες. Θα έβαζε την Αθήνα στο χάρτη των ευρωπαϊκών πλατφορμών, δίπλα στη Λισαβόνα, το Άμστερνταμ ή το Δουβλίνο. Όμως, η ένταξη σε έναν υπερεθνικό όμιλο εμπεριέχει και τον κίνδυνο η τοπική αγορά να χάσει τη φυσιογνωμία της.
Το κέντρο βάρους των συναλλαγών, των αποφάσεων και της τεχνολογίας μπορεί να μετακινηθεί εκτός Ελλάδας, αφήνοντας πίσω μικρότερες επιχειρήσεις και ΜμΕ που δεν θα έχουν πια εύκολη πρόσβαση σε άντληση κεφαλαίων.
Επιπλέον, η συγκέντρωση ισχύος σε κρίσιμους τομείς, όπως η ενέργεια, οι υποδομές και οι μεταφορές ενδέχεται να δημιουργήσει νέες ανισορροπίες με αποτέλεσμα να υπάρχει λιγότερος ανταγωνισμός, υψηλότερες τιμές, μεγαλύτερη εξάρτηση από λίγους παίκτες.
Πηγή: Οικονομικός Ταχυδρόμος
