Η “Ξανθιά Φράουλα” του Μίνο Μπελέι κάνει πρεμιέρα αυτό το Σάββατο 18 Οκτωβρίου, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, στη Θεσσαλονίκη. Όπως τόνισε ο Αλέξανδρος Ρήγας, που έχει την σκηνοθεσία και την σκηνοθετική επιμέλεια, πρόκειται για ένα έργο που έρχεται να μας δείξει τη
Η “Ξανθιά Φράουλα” του Μίνο Μπελέι κάνει πρεμιέρα αυτό το Σάββατο 18 Οκτωβρίου, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, στη Θεσσαλονίκη.
Όπως τόνισε ο Αλέξανδρος Ρήγας, που έχει την σκηνοθεσία και την σκηνοθετική επιμέλεια, πρόκειται για ένα έργο που έρχεται να μας δείξει τη χαρά, την αγάπη, την ίντριγκα, την αθωότητα, τη “διαφορετική” κανονικότητα του καθενός, ένα θεατρικό έργο που τόλμησε στον καιρό του, τέλη της δεκαετίας του 70′, να μιλήσει για τα μπερδέματα των σχέσεων, την επικίνδυνη στασιμότητα και την ανάγκη για πάθος, μέσα από τα μάτια και τη σχέση δύο αντρών και ενός τρίτου, νέου που εμφανίζεται για να ταράξει την ηρεμία του ζευγαριού. “Πέρα από σχέσεις, φύλλα και σεξουαλικότητα, εκείνο που προέχει είναι η ανάγκη για αγάπη, να έχεις έναν άνθρωπο να περπατάς μαζί στη ζωή”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στο έργο, ένα ζευγάρι αντρών, ο Ντομένικο και ο Αντόνιο, με τους καυγάδες του, τις ζηλοτυπίες, τα υπονοούμενα, τις χαρές, την ανία που μπορεί να φέρει μια μακρόχρονη σχέση / συμβίωση, βρίσκονται μπροστά σε μία αλλαγή. Έναν νέο, τον Μαρτσέλο, ιδιαιτέρως ευπαρουσίαστο και γοητευτικό, που έρχεται ως επισκέπτης στο διαμέρισμά τους, φέρνοντας μαζί του πολλές ταραχές, αλλαγές, περιπέτειες και κυρίως διεκδικήσεις. Καθώς το διακύβευμα είναι να σωθεί μία ιστορία αληθινής αγάπης.
Ο κ. Ρήγας μίλησε για μία ακόμη παράσταση την οποία σκηνοθετεί ο ίδιος, “Το Τάβλι” του Δημήτρη Κεχαΐδη.
“Το τάβλι” γράφτηκε και παρουσιάστηκε το 1972, εν μέσω δικτατορίας, στο θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και έκτοτε, αποτελεί ένα από τα έργα-σταθμό της ελληνικής δραματουργίας.
Ο Φώντας (Αντώνης Κρόμπας) και ο Κόλιας (Αλέξανδρος Ρήγας) δύο φίλοι και κουνιάδοι, ξυπνάνε από τη μεσημεριανή τους σιέστα και ακολουθούν την ιεροτελεστία τους: καφές, τάβλι πρωταθλητών και αναζήτηση της μπίζνας που θα τους κάνει πλούσιους και σημαντικούς.
Ο Φώντας, άεργος οραματιστής του εύκολου χρήματος, και ο Κόλιας, λαχειοπώλης με παρελθόν αντιστασιακού Δύο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί που ανέχονται και εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους, οι τόνοι ανεβαίνουν. Φεύγουν οι κοινωνικοί τύποι και τα στόματα ανοίγουνε και λένε αλήθειες που πονάνε. Με κοινό παρονομαστή την ψευδαίσθηση, στοχεύουν στο να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι, μα οδεύουν στο να γίνουν τιποτένιοι.
www.ertnews.gr
